DE GESCHIEDENIS VAN HET CONSERVEREN IN BLIKKEN
Iedereen heeft wel eens gehoord van of ervaring met het inmaken van voedsel in glazen potten, blikken of flessen. Maar wist u ook hoe dit is ontstaan?
In 1795 loofde het Franse leger een prijs van 12.000 frank uit voor degene die een nieuwe methode voor het inmaken van voedsel zou bedenken. Nicolas Appert, een banketbakker uit Parijs, ging de uitdaging aan en begon te experimenteren. Zijn methode bleek succesvol bij het conserveren van soepen, groenten, sappen, zuivelproducten, gelei, jam en siropen. Appert deed de voedingsmiddelen in glazen potten en sloot deze hermetisch af met een speciale was. Vervolgens legde hij ze in kokend water. Na 15 jaar, in 1810, ontving Appert de Navy-prijs uit handen van de Franse minister Count Montelivert. En toen begon het tijdperk van het conserveren in blikken en glazen potten. Op dat moment leek het bijna “te mooi om waar te zijn”.
Het ontstaan van vorst
Na de ontdekking van het conserveren in glazen potten en blikken gebeurde er 270 jaar lang niets nieuws op het gebied van conservering. En toen, tijdens de Tweede Wereldoorlog, werd de moderne methode van drogen door bevriezing ontdekt. Vanuit de VS werd bloedserum naar Europa gestuurd, dat nodig was voor de behandeling van gewonden. Voor het transport ervan waren koelkasten nodig. Door een tekort aan koelkasten bederfde een deel van het verzonden serum en bereikte het niet degenen die het hard nodig hadden. Vriesdrogen werd uitgevonden om het serum chemisch te stabiliseren en de werkzaamheid ervan zonder koelkast te behouden. Kortom, het vriesdroogproces werd ook gebruikt bij de productie van penicilline. Tegenwoordig worden de meeste farmaceutische producten gevriesdroogd om hun versheid en werkzaamheid te behouden.
